هر كاري كه براي رضايت خدا نباشد مفت نمي ارزد ( قدر و ارزشي هم اگر خدا از روي لطف قائل شود به لذت انجام كاري خالصانه فقط براي خدا نمي رسد ).
نگوييم كه اين واقعيت ندارد (چون رضايت خلق هم مهمّ است) كه اينگونه نيست .
ميشود با عينك چهارده معصوم ديد . اگر آنگونه ببينيم ، همه آن اعمال خيري را كه به ذهنمان مي رسد انجام مي دهيم ( نه براي جلب رضايت خلق النّاس ، بلكه چون از طرف محبوب دلها پسنديده است و او را خشنود مي سازد ) .
چه بسا كارهايي كه براي رضايت خلق انجام مي دهيم ؛ نه جلب رضايت خداوند مي نمايد و نه رضايت خلق ( فقط كار خالصانه ي براي رضاي حق است كه امري دوسَر سود است )
به طور مثال : انفاق ، ايثار و مشكل گشايي از امور خلق به هر نحوي، را مخصوصاً براي رضاي خداوند انجام دهيم ولي از آن طرف جلب رضايت بنده نيز مي شود .
يك كلام : عمل هاي بزرگ را با اين نيت هاي حقيرانه ، كوچك نكنيم .
با اين حال در چه خسراني خواهند بود آناني كه اَقدام آميخته با ريا برمي دارند و لذّت عمل پنهاني را نچشيده اند و نمي دانند كه اگر براي خدا كاري را در خفا انجام دهند ؛ خداوند ، علاوه بر اجر كبير، چه آسان آن عمل را به نظر همه گان عظيم جلوه مي دهد .
از لسان قاصر مهدي پرده نشين / متخلص به مهيار خراساني
- جمعه ۰۸ آبان ۹۴ | ۰۹:۴۸ ۶۱ بازديد
- ۰ نظر